Olympiër Roy Meyer: "Ik wil een goede en betrokken vader zijn voor mijn zoons"

Roy Meyer (33) is niet alleen fysiek een geboren vechter. Zijn turbulente jeugd liet ‘een permanente halfopen wond’ in zijn hart na. Net hersteld van een ingrijpende knieblessure, dwingt zijn recente relatiebreuk hem om zijn rol als mens, man en vader te herzien.

Wat een energie en aanwezigheid had jij tijdens de shoot.

‘Ja vind je? Dank je wel. Daar nodigden jullie ook toe uit: de setting was leuk, jullie team creatief en open. Iedereen had er zin in, ik kreeg de ruimte om lekker mezelf te zijn en een beetje gek te doen met mijn twee jongens onder mijn arm. Met zo’n sfeer gaat mijn brein ook gelijk van: yes, we gaan vette dingen doen. Dan zit ik er helemaal in.’

Maar je bent ook wel een beetje een showpony.

‘Zeker – ik perform graag. Als ik ergens ben, zoek ik de interactie met mensen op, ik wil mensen in beweging brengen. Wanneer anderen die interactie ook waarderen vind ik dat fantastisch. Soms merk ik dat ik te sterk aanwezig kan zijn en dat mensen daar geen behoefte aan hebben, dan laat ik die energie wegsimmeren. Zie ik dat mensen het juist leuk vinden, dan ga ik vol op het gas. Dus moment dat er foto- en filmcamera’s op me gericht zijn – zoals bij Boxing Influencers – roept dat echt iets in me op. Ik krijg een adrenaline- en dopaminerush die maakt dat ik voor mijn gevoel de betere versie van mezelf kan zijn.’

Ik was al heel jong heel sterk - ik ben nog net niet met een sixpack geboren

Ga je dan leuk doen, of vind je die aandacht gewoon fijn?

‘Ik denk dat het de aandacht is. Dat had ik als kind al. Ik was al heel jong heel sterk, met stevige armen en benen – ik ben nog net niet met een sixpack geboren. Als mensen zeiden: kijk, dit is Roy en hij is loeisterk, dan was dat mijn cue om mijn ‘trucje’ weer te laten zien en tilde ik als 9-jarige een volwassene als een baby’tje op. Met mijn moeder speelde ik thuis altijd ‘stiertje’: de voorhoofden tegen elkaar en kijken wie er het sterkst is. Dat deed ik zo fanatiek en hard dat mijn moeder het al gauw niet meer leuk vond. Ik was een heel fysiek kind. Mijn grote benen en brute kracht heb ik van mijn Nederlandse moeder, mijn atletische bouw en aanleg van mijn Antiliaanse vader.’

Je bent, kortom, geboren om te vechten?

‘Ik denk het. Mijn lichaam is echt een krachtlichaam: met sterke benen en billen, wat breder in de heupen. Ik ben ook niet superlang, daardoor kan ik mijn massa en kracht via mijn onderlichaam goed uit de grond halen. Dat maakt dat ik een goede krachtsporter ben. In vecht- en krachtsport kan ik mijn explosiviteit kwijt.’

Hoe ging dat dan op school, moest je met iedereen matten?

‘Ik was een zachtaardig en vrolijk kind, niet per se op zoek naar problemen. De problemen vonden mij...'

Verder lezen? Haal Men's Health's Daddy Issue met Roy Meyer en nog véél meer nu in de shop.