Avocadoverslaafd? Dan herken je dit zeker
In de greep van het groene genot.
© Getty Images
Avocado’s zijn voor jou meer dan alleen een vrucht – ze zijn een lifestyle. Ze geven je een reden om naar bed te gaan (‘nog een paar uurtjes slapen en dan mag ik weer avocado’s eten!’) en een reden om op te staan. Ja, want als avocado-lover moet je natuurlijk wel vroeg uit de veren, als je nog een paar eetrijpe rakkers wilt scoren.
Verslaafd aan avocado's
Dus daar sta je dan bij het avocadoschap om half 9 ’s ochtends op een zaterdag, avocado’s te knijpen. Als een heuse avocadist zoek je naar ware liefde, in avocadovorm. Ze moeten niet te hard, niet te zacht, maar ook zeker niet te klein zijn. Vroeger maakte je nog wel eens de fout om klakkeloos ééntje in je mandje te mikken, naar die fout is je duur komen te staan - heel duur. Net als je vrienden, kun je avocado’s immers ook niet beoordelen op de buitenkant. Dus knijp je net zo lang door tot je ware perfectie in handen hebt.
Soms zit het mee en heb je in één keer de Kate Upton of Ryan Gosling onder de avocado’s te pakken. Net als in Sjakie en de chocoladefabriek fiets je dolblij naar huis met je nieuwe aanwinst, wetende dat je eindelijk weer een verse dosis naar binnen kunt werken. Onderderweg sta je zenuwachtig voor het stoplicht te wachten, als iemand achter je 'het is groen!' roept, waarop jij antwoordt met 'een avocado!'. *zucht*
Eenmaal thuis ga je linea recta naar de keuken, waar je lievelings avocadomes al op je ligt te wachten. Inmiddels heb je er al zoveel soldaat gemaakt, dat je geen angst kent om dat ding in tweeën te ratsen. Op het internet staan artikelen over de beruchte ‘avocadohand’, waar ook jij in het verleden ook slachtoffer van bent geworden. Ja, het is riskant, maar je moet er wat voor over hebben, toch? Het is alle bloed, geld en littekens meer dan waard als je die mooie, groene binnenkant ziet glinsteren; om over de smaak nog maar niet te beginnen.
Ook als mensen je tegenwoordig vragen wat je hobby’s zijn, is het antwoord: ‘avocado’s eten!’. Je kunt er uren over praten en zelfs filosoferen. Zo heb je je al meerdere malen afgevraagd hoe een toekomst zonder avo’s zou zijn, en wat het nut van het leven is als je geen avocado’s meer kunt eten. Waarschijnlijk zou je het geen dag volhouden, aangezien je doorgaans de lunch niet eens haalt zonder je groene goud. Verder vraag je je regelmatig af hoe het Amsterdamse restaurant The Avocado Show nog kan blijven bestaan. ‘Hoe komen ze aan zoveel avocado’s? Zijn ze ooit dicht gebleven omdat de avocado’s nog niet rijp genoeg zijn? Zouden er daar ook avocadesserts zijn? Of avocadosoep, of avocadococktails?’.
Voor jou is het daarom ook erg onbegrijpelijk als je op het werk een halve, bruine, slijmerige avocado in de gemeenschappelijke koelkast aantreft. ‘Hoe kun je in godsnaam een avocado vergeten op te eten?' vraag je jezelf enigszins woedend af. Dat zou jou echt nooit overkomen. Jij weet tot op de minuut wanneer je avo’s rijp zijn, ondanks het feit dat je er zelfs genoeg op voorraad om je eigen Avocado Show te beginnen.
Soms schrik je ’s nachts wakker van een nachtmerrie waarin al je avocado’s alleen maar uit pit bestaan, of dat je guacamole wilt maken, maar dat je groene gevaarte nog hard genoeg is om een tentharing mee de grond in te slaan. Na zulke nachtmerries sabbel je maar rustig op een avocadoschil tot je weer in slaap valt.
Nee, een avocadoverslaving is bepaald niet makkelijk. Soms moet je zelfs geld van je ouders of vrienden lenen, om weer aan je dagelijkse dosis te komen. Je hebt afgelopen winter een keer cold turkey geprobeerd te stoppen, maar eindigde om middernacht toch weer bij een AH to Go op Amsterdam Amstel.
Daarom moet je dit artikel ook niet zien als een interventie, er is namelijk geen weg meer terug. Daarom luidt ons advies: neem het er lekker van - je bent nu eenmaal in de greep van het groene genot. Sterkte.