'Mijn eerste surfles in Scheveningen leverde direct een nieuwe hobby op’

Op een zonnige vrijdagochtend rijden wij, redacteur Martyn de Jong en ik, Mart de Jong (geen familie), richting Scheveningen. Martyn bereidt zich mentaal voor op voor zijn eerste surfles en heeft zich ingelezen. 'Cowabunga, dude!' roept hij herhaaldelijk. Een term gebruikt door surfers in de jaren '60. Ondanks zijn Nieuw-Zeelandse roots heeft Martyn echter nooit echt gesurft. Gelukkig heb ikzelf wél redelijk wat uren dobberend op een surfplank doorgebracht in afwachting van die éne goede golf. Maar helaas zijn hoge golven niet wat er die vrijdag in Scheveningen wordt verwacht.

Surfles in Scheveningen stap 1: koffie

Als we aankomen bij strandtent The Shore in Scheveningen lijkt de verwachting te kloppen: de zee ziet er vanaf een afstandje zo plat als een pannenkoek uit en niet bepaald surfbaar. Toch is onze surfleraar Lex Donse, nippend aan een latte macchiato ('Och, dit zijn de beste bakkies van Nederland, wat heb ik dit gemist!), uiterst optimistisch. De paar kleine rimpelingen in het water bieden genoeg hoop voor Lex: 'Ik heb er zin in mannen!' We verruilen de gezellige huiskamersfeer van de strandtent voor de zeelucht.

Met een kop koffie erbij (ja, het was een goed bakkie) bespreken we in het zonnetje of een eerste surfles de poging waard is. Vanaf moment een is het duidelijk: Lex wil de zee in. Hij is net terug in Nederland na een half jaar Bonaire waar hij elk jaar overwintert. Of je kan surfen op Bonaire? 'Nee, helaas. Alleen een beetje windgolven zo nu en dan. Eigenlijk net zoals in Nederland.' Lex geeft dan ook voornamelijk kitesurfles op het eiland. 'Bij kitesurfen kan ik je in één week alle in-and-outs leren, maar golfsurfen kan je niet zomaar leren, daar heb je jaren voor nodig. Het is fysiek veel zwaarder en het leren lezen van golven duurt jaren. Het is een gevoel.' Ondanks de kleine golven gaat er voor Lex niets boven een lekkere surfsessie in de Noordzee, en hij kan dan ook niet wachten om een nat pak te halen.

Warming-up

We hadden ook prima in het zonnetje willen blijven zitten, maar we gaan toch echt de koude Noordzee in. Martyn hijst zich in een XXL-wetsuit en grijpt een XXL-surfboard. Met een board onder de arm lopen we richting het strand. Hoe dichterbij we komen, hoe groter de hoop wordt. Er lijkt namelijk toch iets (heel kleins) te surfen. Maar voordat we het water in gaan een warming-up. Eerst even knieheffen, hakken-billen en kruispas, alsof we in een voetbalteam zitten, gevolgd door een korte yoga-sessie. En dan is het tijd voor de echte voorbereidingen: oefenen van het peddelen en de pop-up (vanuit een liggende positie in een keer opspringen en staan op je board, eigenlijk een soort jumping-jacks maar dan zonder de jump).

Dat klinkt makkelijk, maar is zwaarder dan het lijkt. 'Peddelen doe je met een licht gebogen rug, en je hoofd omhoog. Met je armen maak je lange, rustige, slagen waarmee je jezelf vooruit duwt. De pop-up moet snel, je hebt natuurlijk niet alle tijd als je een golf wilt pakken.' Bij de pop-up zet je je goede voet voor. Over het algemeen is dit links, ook wel regular. Rechtsvoor is goofy. Martyn is rechtshandig, maar zet toch zijn rechtervoet voor. 'Stofzuig je ook met je rechtervoet voor?' vraagt Lex zich af. 'Daar heb ik een robotstofzuiger voor,' aldus Martyn met een stalen gezicht.

Nadat we zijn geslaagd voor de oefeningen op het droge, mogen we ze in het water proberen. Met de pier naast je, is Scheveningen de ideale locatie om te beginnen met je surfcarrière. Je drijft niet af, en de golven komen beter binnen. Alleen het water is niet zo warm als bij Bali. Want ondanks het Scheveningse zonnetje is het met blote handen en voeten toch nog best frisjes in het bruine water. Na een tijdje voelen we er echter niks meer van. Of dit een goed teken is, laten we in het midden. Zeker is dat het enthousiasme van Lex hielp de kou te vergeten.'Gewoon weer even lekker in het water zijn mannen, is toch geweldig!'

Timing, positionering en explosiviteit

Het surfen wil eerst niet echt lukken. De wat grotere golven zijn zeldzaam, en dat maakt het lastig een golf te pakken. Dit is dus het gevoel dat je niet zomaar kan aanleren waar Lex het over had. Volgens Lex draait het bij surfen om drie dingen: positionering, timing en explosiviteit. Lex: 'Positionering is belangrijk, je moet de juiste plek vinden in het water om de golf te pakken. Nummer twee is timing, je moet zorgen dat je op het moment dat de golf eraan komt, genoeg vaart hebt zodat die je ook daadwerkelijk meeneemt. Punt drie is explosieve kracht, je wilt zodra de golf je meeneemt, in één keer op je voeten gaan staan en zorgen dat je de golf helemaal uitsurft tot het strand.'

De instructies van Lex, en het vele peddelen naar golven die toch geen golven werden, werpen na een aantal pogingen zijn vruchten af. Lex roept 'peddelen!' waarop Martyn, op blind vertrouwen, een peddelsprint inzet. 'Opstaan!' is zijn tweede tip op afstand. De op het strand geoefende pop-up lukt, en Martyn pakt zijn eerste golf.'Cowabunga, dude!' roept hij uit volle borst, met een quasi angstig, maar trots gezicht.

Het was niet alleen voor Martyn de eerste les. Ook al surf ik nu een aantal jaar, echte les heb ik nog nooit gehad. Gewoon een paar vrienden die het me geleerd hebben. En dat merkte Lex ook op: 'Je zet je benen iets te ver uit elkaar. Je achterste been moet een tikkeltje naar voren, en buig 'm ook een beetje naar voren, dat staat cooler en stijl is alles!'

Na een uur peddelen, opstaan en vallen, is het mooi geweest en keren we met spaghetti-armen terug naar The Shore voor een warme buitendouche (verwarmd met zonne-energie) en wederom een goede kop koffie. We voelen ons na de zonnige surfsessie voldaan, 'stoked', maar Martyn baalt dat hij nu nog minder vrije tijd gaat hebben: 'Mijn eerste surfles in Scheveningen leverde direct een nieuwe hobby op. Nu moet ik wel een surfboard kopen, en meer lesjes volgen.' Een herkenbaar gevoel. Iedereen wil na de eerste golf altijd nog een golf pakken, en nog een, en nog een. Eigenlijk is surfen een soort verslaving, een zoektocht naar de perfecte golf. Vanaf de eerste keer dat je een golf pakt, ben je hooked. Dit heb ik zelf ooit ervaren, en nu Martyn ook.

Gelukkig is surfen niet perse een dure hobby. Het volgen van een introductieles kan voor amper 40 euro, waarmee je ruim 2 uur zoet bent. En als je in die 2 uur je eerste golf weet te pakken heb je voor de rest van je leven een nieuwe hobby. Ook zijn een board en wetsuit, al helemaal tweedehands, niet al te prijzig. Je kan het natuurlijk zo gek maken als je zelf wilt. Nog een voordeel van surfen is dat je, als er golven zijn, de gym kan verlaten en verruilen voor de zee. ‘Surfen kan echt tot je 100 bent,’ zegt Lex. ‘Ik heb mannen van diep in de 70 gezien die nog elke dag iets leren over surfen – en fitter zijn dan de gemiddelde gast van 30.’

De wetsuits gaan uit en Lex moet er vandoor. We bedanken voor zijn les, maar Lex wilt voordat hij gaat ons nog een ding op het hart drukken. 'Jullie hebben sowieso nog een les tegoed, maar dan met echt goede golven!'

Wil je ook leren surfen? Kijk dan op surfles.nl en boek een les. Cowabunga, dude!