Het resultaat van 30 dagen het ‘Game Changers’-dieet volgen

'Het tegengeluid richting de vleesindustrie is goed, maar is de boodschap juist?'

De kracht van een os, door te eten als een os. Met die claim betrad The Game Changers Movie het speelveld der sportdiëten. Het klinkt logisch, en met de spectaculaire onderbouwing zeer aannemelijk. Is onze spelvisie voorgoed veranderd? Is vlees verleden tijd en vegan the way to go?

(M)eten is weten

Slechts één manier om dit uit te vinden: zelf uitproberen. Een maand lang ruil ik mijn kwark en kip in voor plantaardige plaatsvervangers – wat is ‘Cold Turkey’ afkicken in vegan-taal? Voordat het avontuur begint, even wat expertise erbij roepen. Gelukkig staat Sport Medisch Centrum Papendal me graag bij.

Laurens Kappelle, sportarts bij SMC Papendal, loopt me van top tot teen na. Na een maand zullen mijn vetpercentage, conditie en bloedwaardes opnieuw medisch getest worden. Zal de vegan voeding zich vastwortelen in mijn resultaten? Of is het gras toch niet zoveel groener als de documentaire zo overtuigend schetst.

The Game Changers Movie: dé verantwoording voor veganistische voeding?

‘Ik wil vooraf even zeggen dat ik behoorlijk kritisch ben op The Game Changers,’ laat dokter Kappelle direct weten. Wees gerust, ik zit hier niet als bekeerd vegan. Ook ik kijk als schrijver van dit artikel sceptisch naar de stelling dat vlees praktisch gezien een restproduct van de duivel z’n stront is. De voorzichtige conclusie van de documentaire.

‘We moeten zeker meer groenten en minder vlees eten, zowel voor onze gezondheid als voor het klimaat,’ zegt de sportarts. ‘Maar de docu is pure propaganda tegen vlees. Ze kiezen alleen bronnen die hun boodschap ondersteunen, en noemen dit "bewijs", terwijl er ook genoeg onderzoeken aan te halen zijn met een tegenovergestelde conclusie. Degenen die meewerken aan de film (inclus regisseur James Cameron) zijn betrokken bij veganistische literatuur of producten.’

Meer kritische toelichting van dokter Kappelle en mijzelf vind je in het kader onderaan dit artikel.

Plantaardig eten betekent niet gelijk dat je vegan bent



Het effect van een maand plantaardig eten?

Ten eerste wordt mijn innerlijke kind – ‘ik lust geen groenten!’ – in de hoek gezet. Billenkoek verdient ‘ie, maar zelfs dat klinkt in mijn huidige staat als een verleidelijk vleesgerecht. Het kind mompelt slechts: ‘Geen eten van vreemden aannemen’. Terecht ook, vertrouw niets of niemand! Want dierlijke producten kunnen overal in zitten.

Ondertussen dringt het belang van mijn (begeleide) proefmaand door, wanneer ik om mij heen meerdere geluiden hoor van mensen die overstappen op vegan. ‘Na The Game Changers kun je er niet meer omheen.’ De vaardig geconstrueerde conclusie wordt geslikt als zoete aardappel.

Energie voor 10

Een drastische omslag kan heftige gevolgen hebben. Als ik op een gewone dinsdagochtend ‘nee’ zeg tegen koffie, vrees ik voor het ergste. Maar sinds ik plantaardig eet voel ik me energiek zonder cafeïne, vanaf het moment dat ik opsta.

Ook in de sportschool lijk ik beter geconcentreerd. Ligt het aan het bietensap, die ik na het zien van The Game Changers steevast voor mijn training neem? De beloofde krachttoename – ’19 procent na één glas’, aldus de docu – ervaar ik niet, maar de paarse pre-workout voelt – let op, niet ‘smaakt’ – erg lekker.

Vol gas

Mijn dosis ‘groene’ energie is een pré. Van begin tot het einde van de dag ga ik vol gas. Letterlijk... Want aan al het mooie zit een luchtje. En in dit geval ben ik dat. Na korte research is de oorzaak bekend: de verhoogde hoeveelheid vezels maakt je winderig, heel winderig. Voor zeker 2 weken. Het zou op een bijsluiter moeten staan.

Eten is leuk. En wie een beetje werk niet schuwt, kan zich kostelijk vermaken met een vegan leefstijl. Je leert creatief omgaan met je eten, om alles net wat lekkerder, of mooier te maken. Een broodje kaas? Erg lekker, maar niet opgewassen tegen een hummus sandwich met rucola, paprika en pijnboompitten. Daarnaast leer je dat er veel andere manieren zijn om aan belangrijke voedingsstoffen te komen, naast kipfilet en broccoli.

Vegan en eiwitten?

Het belangrijkste voor een sporter: eiwitten. Ik vond het lastiger om aan mijn eiwitten te komen. Een bakje kwark of stukje vlees lijken daarin ongeëvenaard. Ondanks dat er veel eiwitrijke vervangers zijn, kost een gelijkwaardige inname al snel wat meer tijd of geld, omdat een rijkgevulde salade met 3 verdiepingen de proteïne-kosten moet dekken.

Ook leuk: waar je als carnivoor 'kwaadaardige' koolhydraten nog wel eens vermijdt, is er als vegan geen ontkomen aan. Brood, groenten, fruit: koolhydraten! En niet die waar je dik van wordt. Ondanks dat mijn na-meting anders aangaf, hoorde ik veel dat ik slanker oogde en vond ik zelf mijn buikspieren zichtbaarder dan daarvoor.

De na-meting: vet, conditie en bloed

Ook voor de tweede meting meld ik me bij Sport Medisch Centrum Papendal. Mijn gewicht en vetpercentage zijn nauwelijks veranderd. Wat suggereert dat ook mijn spiermassa netjes intact is gebleven.

Opnieuw is ook mijn conditie – net zoals bij meting 1 – prima te noemen. Fietsen met een masker op zal nooit mijn favoriete bezigheid worden, maar de prettige begeleiding en toelichting motiveert om het beste uit mezelf te halen. Ook mijn bloedwaardes wijken niet merkwaardig af van de eerste meting. Ik ben gezond, maar dat was ik als vleeseter ook al.

We concluderen voorzichtig: het wonderdieet van The Game Changers bestaat niet. Je wordt niet per se een betere atleet alleen door plantaardig voedsel eten. Het tegengeluid tegen de vleesindustrie is goed, maar de boodschap onjuist.

Conclusie: eet op jouw manier

Daarbij wil ik wel zeggen: de andere kant lijkt ook waar. Ook ik ben niet vies van een grapje (of twee) over vegans. Beest worden? Dan moet je beesten eten. Van bomen knuffelen word je niet sterker. Maar mijn onveranderde testuitslagen vertellen mij dat plantaardig eten net zo goed effect kan hebben als een vleesrijk voedingspatroon.

Het gaat om de juiste voedingstoffen binnenkrijgen. Hoe? Op jouw manier. Niet spannend, maar waar. Zoals planten geen wondermiddel zijn, is ook vlees dit niet. Dus, ben je veganist? Wees daar trots op. Doe het voor de planeet, en de dieren, maar reken niet op een wonderwerking qua sportprestaties.



Kritieken op The Game Changers Movie

'Het grootste voorbeeld van cherry picking is het verhaal van de gladiatoren. De truc met het vlammetje: als dat rood kleurt, zit er strontium in het bot, wat ook in groenten zit. 'Dus waren de gladiatoren vegan!' zeggen ze in de docu. Nee, het toont aan dat ze veel groente aten, niet dat ze nooit vlees aten,' vertelt dokter Kappelle.

Maakt het niet uit of je plantaardige of dierlijke eiwitten eet? 'Je kunt inderdaad prima je eiwitten uit plantaardige voeding halen, maar het is ook aangetoond dat dierlijke eiwitten een betere respons geven qua spiergroei.'

'Ze stellen dat je na een glas bietensap 19% meer gewicht kan bankdrukken, niemand die actief is in de sportschool kan dat serieus nemen,' zegt de sportarts.

In de docu wordt ter beeldspraak het gevecht tussen Connor McGregor (vleeseter) en Nate Diaz (planteneter) genomen. Diaz wint. Wat niet wordt verteld, is dat de mannen drie maanden later weer vochten. Toen won McGregor, die nog altijd gewoon vlees eet. 'Sowieso zijn er velen malen meer atleten te noemen die op topniveau presteren zonder plantaardig dieet,' vult Kapelle aan.

'De experts in de film zijn betrokken bij literatuur of producten met een plantaardige basis. Regisseur James Cameron is eigenaar van een bedrijf dat plantaardige eiwitten produceert,' aldus Laurens Kappelle. Dit is een mooi moment om het woord 'belangenverstrengeling' in een zin te gebruiken, niet?

'Ze gebruiken misleidende cijfers,' zegt Kappelle. 'Bijvoorbeeld: met een plantaardig dieet is de kans op hart- en vaatziekten 55% kleiner. Ja, maar die kans is sowieso maar 2%, dat wordt dan ongeveer 1%, maar dat klinkt een stuk minder spectaculair.'


Volg je Men's Health al op Facebook en Instagram?