Dit is waar avonturier Jake Catterall zijn (zeer) extreme drive vandaan haalt
Waardoor hij op één dag 200 km kon hardlopen.
Jake Catterall. Misschien heb je nog nooit van hem gehoord, maar hij hoort thuis in het rijtje menselijke superhelden. Zijn prestaties zijn buitenaards en voor normale stervelingen ondenkbaar. Toch zou iedereen het volgens Catterall moeten. Gewoon een kwestie van de juiste drive vinden. En die drive -die had hij zeker nodig toen Catterall 200 km op één dag rende - en afsloot in het Vondelpark.
200 km hardlopen
Hoe bereid je je voor op zoiets als 200 km hardlopen? Catterall: 'Over het algemeen denk ik dat ik er alles aan heb gedaan om de 200 km-run soepel te laten verlopen. Ik kondigde het project aan in oktober 2019, en sindsdien heb ik net zoveel training gevolgd als ik in de week kon passen. Ik wist niets van ultralopen. Mijn langste afstand op dat moment was 42 km, een marathon. Ik ben echter niet nieuw in duursporten, ik heb eerder Ironman en een aantal lange fietsafstanden (714 km) gedaan, maar ultralopen voelde me echt als een andere wereld. Iets wat ik op de harde manier heb geleerd tijdens mijn eerste Ironman was dat je te veel en te vaak hardcore traint. Ik moest dit echt onthouden als ik de racedag in de best mogelijke vorm wilde bereiken.'
Om 200 km hard te lopen heb je nogal wat vertrouwen in jezelf nodig, waar komt dit vandaan? 'Bergbeklimmen heeft me alles geleerd wat ik weet over zelfvertrouwen. Ik heb altijd al buiten willen zijn, maar ik had ook deze brandende vlam in mij om zelfvoorzienend te zijn. In het leven, zowel tijdens werk als in m'n vrije tijd. Bergen zijn voor mij een veilige plek voor gedachten, maar een verkeerde afslag kan je einde worden. Ik hou op de een of andere manier van deze harmonie. De bergen hebben me geleerd om mezelf af te vragen wat het juiste voor mezelf. Zal deze route mij naar gevaar of succes leiden?'
De 80/20 regel
Hoe trainde je voor het 200 km hardloopavontuur? 'Ik nam de 80/20-regel als mijn richtlijn voor training. Oftewel 80 procent zachte sessies en 20 procent harde sessies. Het komt misschien als een verrassing, maar tegen het einde van mijn trainingsperiode liep ik elke dag 15 km en in het weekend een langere loop van 30 km. Niet zo veel KM's voor iemand die 200 km loopt, toch? Het idee van radicaal grote trainingsafstanden leek tegen mijn energieniveau in te gaan. Mijn aanpak was om je training consistent te houden, goed te eten en te slapen en vervolgens op de racedag te exploderen.'
Waar komt die drive vandaan om te exploderen vandaan? 'Spijt. Ik las een keer waar mensen het meest spijt van hebben in hun leven. De schokkende resultaten kwamen veel te vaak voor: "Ik heb er spijt van dat ik niet heb gedaan waar ik van hield", "Ik heb er spijt van dat ik niet de kans heb genomen dat ik achter datgene aan moest gaan wat me gelukkig maakte." En dat schokte me. Ik zat op dat moment aan de universiteit en had een langdurige relatie -maar ik besloot het roer om te gooien. Binnen een jaar ben ik van land verhuisd. Ik ging bergbeklimmen zonder ervaring en in m'n eentje, en stierf bij vele gelegenheden bijna. Maar iets in mijn gevoel bleef maar zeggen dat dit het juiste was om te doen.'
Bijna dood-ervaringen
En Catterall is niet bepaald onbekend met bijna dood-ervaringen. 'Ik weet niet zeker met welke ik moet beginnen. Tijdens mijn eerste solo bergbeklimming had ik niet de juiste kleding aan en ik werd sneeuwblind op de top, maar gelukkig ben ik uiteindelijk heelhuids teruggekomen. Ook kwam ik een keer vast te zitten op een rotswand in de Dolomieten in een storm die mij en mijn klimpartner bijna het leven kostte. En ook op de motor heb ik al heel wat bijna dood-ervaringen meegemaakt. Ik ken de dood niet alleen heel goed. Ik heb 'm ook in het gezicht gekeken.'
Hoe komt het dat Catterall hier zo rustig onder blijft en dat hij vrijwel alles in z'n uppie doet? 'Ik ben op mijn gemak met mezelf. Ik heb de waarde van gelukkig zijn geleerd, zowel fysiek als mentaal. En dat was niet altijd zo. Toen ik begin twintig was, ging ik zitten met een leeg notitieboekje en pen met de ambitie om één vraag te beantwoorden. "Wat maakt Jake, Jake?". Het duurde lang. Maar deze oefening opende zojuist alles over mij. Hoe ik het beste werk, waar ik slecht aan ben, wanneer ben ik de snelste, langzaamste of sterkste. En solo op pad gaan is een van de dingen die bij mij hoort.'
Hittegolf tijdens 200 km
Terug naar 8 augustus -de dag waarop Catterall zijn 200 km liep. 'Er was een hittegolf in Nederland die dag. Niet erg gunstig als je 200 km wilt hardlopen. Hoe dan ook, ik ging op pad om de Randstad-lus te lopen. De eerste 100 km waren prima, ik was omringd door een aantal geweldige mensen, een ondersteunende auto en gangmakers langs de kant. Ze hielden me blij, maar de hitte van de dag begon z'n tol te eisen.'
Catterall gaat verder: 'Ik begon behoorlijk te hallucineren. Mijn geest zocht naar een uitweg en probeerde me te bedriegen omdat ik veel te diep ging. Ik zal eerlijk zijn: op 110km probeerde ik te stoppen. De pijn was intens, maar het zat in mijn hoofd. Ik kon niet helder denken of zien. Mijn vriend vertelde me "Jake, we zijn allemaal hier om deze droom te realiseren, we zullen alles doen wat nodig is om je naar de 200km-lijn te krijgen." Ik ben het mijn team verschuldigd om het zo te zeggen. We zouden deze afstand doen- koste wat 't kost.'
Laatste 50 km
Catterall: 'We hebben de 150 km bereikt. Bij de laatste 50 km scheen 't laatste zonlicht op het strand. Ik wilde dit moment zien als een succes, een soort "nieuw licht". Maar ondanks de glimlach die het licht op mijn gezicht toverde, ging het samen met een tweede warmtegolf. Voor m'n gevoel was het meer dan 40 ° C graden.'
'De laatste 50 km waren de zwaarste ervaring waarvan ik ooit had kunnen dromen. Ik hoopte er echt op. Dat is tenslotte waarom ik dit doe, toch? Mijn mentale en fysieke capaciteiten testen tot het allerhoogste niveau. Maar de pijngoden besloten dat het nog erger kon. Ik verloor meer dan 4 kg lichaamsgewicht op een dag, en viel om de 5 tot 10 km flauw. Maar niets zou me die dag tegenhouden. Ik herhaalde duizenden keren "vind de energie" in mijn hoofd. Het was mijn enige mantra die die dag echt voor mij werkte. Ik heb het geflikt: 200 km afleggen in 28 uur,' besluit Catterall.
Benieuwd naar de beelden bij deze extreme prestatie? Houd Jake Catterall dan in de gaten: er komt binnenkort een documentaire uit over zijn avontuur. En... Jake zit natuurlijk niet stil. Zijn volgende avontuur? Een 'rondje' IJsland fietsen van zo'n 1400 km fietsen -in één keer.