Militair Emiel loopt 1.500 km door Afrika: ‘Je moet hier oppassen voor leeuwen en nijlpaarden’

Met zijn wandelschoenen, rugzak en goede moed trekt Emiel "The Walking Soldier" Gastenveld, de wereld rond om aandacht te vragen voor Nederlandse militairen en vrijheid. In 2019 liep hij een tocht van 600 km van Normandië naar Arnhem om aandacht te vragen voor de Nederlandse bevrijding. En in 2020 liep hij 450 kilometer door Thailand langs de Birma-Siam spoorlijn voor de Nederlandse militairen die aan de lijn hebben gewerkt.

Nu wandelt hij sinds een week of vijf 'voor zijn eigen ontwikkeling' over de afgelegen plateau’s van Zambia, in temperaturen oplopend tot 43 graden en met het lonkende gevaar van wilde dieren. En dat maar liefst 1.500 kilometer lang, zes uur per dag.

Zambiaanse uitdagingen

'Ik kan deze week alleen dinsdagmiddag bellen. Verder heb ik geen internet deze dagen, en waarschijnlijk ook geen stroom. En dan kan ik dinsdagochtend nog even lopen, want met middagtemperaturen van 43 graden moet ik toch vóór 12 uur binnen zijn,' luidt Emiels bericht aan onze redactie over z'n wandeltocht, die begint bij de bron van de Zambezi (een van de grootste rivieren van Afrika) en leidt naar de Victoria Waterfalls zo’n 1.500 kilometer verderop.

‘Ik hou van avontuur en had zin in een uitdaging,’ zegt de Achterhoeker als we hem op dinsdagmiddag bellen. ‘Die uitdaging is in Zambia te vinden: we zitten net vóór het regenseizoen, dus de middagtemperaturen lopen op tot rond de 40 graden. Dat is genoeg om binnen een uur levend te verbranden, als je niet oppast.' Om dit vol te houden, drinkt hij tijdens het wandelen gemiddeld een liter water per uur. 'Water krijg ik van de locals, of haal ik uit de rivier. Wel eerst nog even koken, natuurlijk.'

'Water is ook het voornaamste wat ik binnenkrijg, waardoor ik met de week gewicht verlies,' zegt Emiel. 'Tijdens het lopen eet ik wat energierepen en aan het einde van de dag wat rijst en mais. Maar het is niet genoeg om op gewicht te blijven. Ik stel mijn riem en de heupband van mijn rugtas om de week strakker af.'

Het belang van netwerken

De wandeling door Zambia maakt de militair vooral voor z'n persoonlijke ontwikkeling: ‘Ik wil tijdens deze wandeling competenties die ik bij defensie heb opgedaan verder ontwikkelen,’ legt hij uit. ‘Dan bedoel ik vooral de competentie om contact te leggen en te netwerken. Zonder contact te leggen met de mensen hier, is deze reis namelijk niet haalbaar.’

En dat blijkt als Emiel een uitmonding van de Zambezi wil oversteken: ‘De pond was kapot dus ik kon het water niet over,’ zegt de militair. ‘Er wordt dan gezegd dat het "snel" gemaakt wordt. Maar dat kan naar Afrikaanse begrippen drie dagen betekenen, óf drie weken. Gelukkig kwam ik een militair tegen die een bootje had, waarmee ik - tegen een kleine vergoeding - alsnog kon oversteken. Die man is na de oversteek nog meegelopen naar het volgende dorp en heeft daar zelfs een slaapplek voor me geregeld. Dat was geen overbodige luxe, vooral omdat ik de nachten ervoor op de grond in kerken had geslapen.’

Het contact dat Emiel legt met de Zambiaanse bevolking faciliteert niet alleen slaapplekken en overtochten, maar ook veiligheid. In het gebied zijn immers veel wilde dieren, zoals leeuwen en nijlpaarden. 'Die kom je liever niet tegen tijdens een wandeling,' lacht hij. 'Er zijn genoeg verhalen van mensen die levend zijn opgegeten in Afrika.'

'Een paar lokale stamleden hebben me in veiligheid gebracht toen er een leeuw in de buurt was,’ zegt hij. ‘De stam herkent de aanwezigheid van wilde dieren gelijk door sporen en ontlasting. Ze hebben me gewaarschuwd en zijn vijftien kilometer met me meegelopen naar het volgende dorp – via een veilige route.’

Naar de Zambiaanse kapper

Als Emiel na een paar weken door z’n lange lokken het wandelpad niet meer ziet, is het tijd voor een nieuwe uitdaging: ‘We gingen op zoek naar een kapper,' gniffelt de wandelaar. 'Na lang zoeken belandden we in een klein huisje met één stoel. De kapper, al weet ik niet eens of hij dat wel officieel was, had één tondeuse voor het hele dorp. Hij sloeg de kapmantel over m'n schouders en zette de tondeuse in m'n haar. Na vijf minuten werd zijn specialisatie – en volgens mij de enige haarstijl die hij kon produceren – duidelijk: gemillimeterd haar dat op sommige plekken iets langer was dan andere plekken.’

Met zijn nieuwe coupe loopt Emiel in de schemering naar zijn tent als hij op een nieuwe verrassing stuit: ‘Er lag die avond een nijlpaard voor mijn tent. De lokale bevolking zag me verbijsterd staan. "This is Africa!" riepen ze naar me. En dan kun je maar een ding doen: wachten. En dat deed ik, drie uur lang.’

Delen

Op een reis waarop wilde dieren de tent blokkeren, je na 12 uur niet naar buiten kan vanwege de hitte en waar een pond drie weken lang stuk blijft, vindt Emiel de behulpzaamheid van de lokale bevolking nog het bijzonderst. ‘Ik denk dat de mensen hier zo graag helpen, omdat ze weten hoe het is als je het zwaar hebt,' zegt hij licht geroerd. 'Ze weten hoe het is om geen eten te hebben. En hoe het is om geen stromend water te hebben, soms moeten ze daar vijf kilometer naar een bron voor lopen. Omdat ze weten hoe het is om niks te hebben zullen ze je altijd een handje verder helpen. En besef: het waren meestal de mensen die het minste hadden, die het meeste deelden met me, zonder iets terug te verwachten.'

Zo houdt Emiel niet alleen veel warmte, nieuwe contacten en een opgeschoren kapsel over aan zijn tocht, maar bovenal een nieuw perspectief op het leven in Nederland: ‘Als wij twee minuten geen internet hebben in Nederland maken we ons al druk,’ zegt de wandelaar. ‘Terwijl de mensen hier niet eens weten of ze genoeg eten hebben, maar ze blijven vrolijk, onbezorgd en warm.' Iets waar wij Nederlanders een mooi voorbeeld aan kunnen nemen, aldus Garstenveld.

'Het zal behoorlijk wennen zijn om straks weer van gemakken voorzien te zijn in Nederland, maar daar ben ik nog niet mee bezig,' besluit hij. Momenteel is hij amper 200 kilometer verwijderd van de Victoria Waterfalls, het eindpunt van zijn tocht. Hij verwacht dat het nog pittig gaat worden, maar heeft ook alle vertrouwen in veilige terugkomst naar Nederland.

Wil je in de tussentijd op de hoogte blijven van zijn avonturen? Volg The Walking Soldier op Instagram.