Tuğrul Çirakoğlu leert de mooiste lessen op de allersmerigste plekken

Schoonmaker Tuğrul Çirakoğlu: 'Zonder een flinke dosis doorzettingsvermogen is dit werk onmogelijk.'

Je hebt vies, viezer, en ongekend smerig. Zo goor dat je alleen al van het aanzicht, en dan hebben we 't nog niet over de penetrante geur, spontaan over je nek gaat. Waar de normale mens hier nachtmerries aan over houdt, zijn deze scenarios voor Tuğrul Çirakoğlu dagelijkse kost. Met zijn bedrijf de Frisse Kater maakt hij de meest extreme en uitzonderlijke situaties schoon.

Gek genoeg was de intentie van zijn schoonmaakbedrijf niet om de meest smerige scenarios schoon te maken. In eerste instantie was zijn onderneming gericht op het schoonmaken na huisfeesten in combinatie met een vers ontbijt. Dit veranderde echter snel, met een switch van feestschoonmaak naar crime scene cleaning. Hoe houdt Tuğrul dit vol? En wat was zijn smerigste klus ooit? Dat lees je hieronder.

Oorsprong van doorzettingsvermogen

Een carrière als schoonmaker van crime scenes vergt nogal wat doorzettingsvermogen. Welke rol heeft het sportverleden van Tuğrul hierin gespeeld? Tuğrul: 'Als kind voetbalde ik veel. Alleen in de puberteit werd iedereen fysiek sterker en bleef ik achter. Daarom ben ik rond mijn 15e gaan kickboksen, wat ik ongeveer 10 jaar lang gedaan.'

Zijn sterke doorzettingsvermogen dankt Tuğrul voor een groot deel aan - niet meer bestaande - kickboksschool Vathorst. 'Mijn voornaamste doel van kickboksen was sterker worden, en dan had je aan Ome Jan, de eigenaar van de sportschool, een goede. Het was een erg harde sportschool. Zo hing er een bordje: 'Als jij niet traint om de ander verrot te slaan, dan traint de ander wel om jou verrot te slaan.''

Tuğrul gaat verder: 'Deze boksschool stond ook bekend als vechtersgym. Prof's uit het hele land zochten hun sparringspartners bij ons. Want je wist: je krijgt alle hoeken van de ring te zien. Dit heeft me heel hard gemaakt, zowel fysiek als mentaal. Ook de discipline komt in je systeem te zitten, en je leert ergens naar toe te werken. Net als met het schoonmaken van extreme situaties.'

Sportschoolangst overwonnen

Toch gaf Tuğrul kickboksen op. Waarom? Tuğrul: 'In het begin van m'n werk droegen we nog niet echt maskers. Maar hoe smeriger het werd, hoe noodzakelijkrt dit werd. Als je dan met kickboksen een goeie tik op je neus kreeg, dan deed het dragen van zo'n masker nogal veel pijn. Of als ik een goeie lowkick kreeg, dan werd urenlang hurken de dag erna een onmogelijke hel.'

Daarom begon hij op zijn 21e met fitness, al ondervond hij eerst nogal wat sportschoolangst. 'In het begin vond ik het eerst een beetje eng. Ik heb dan ook rustig een sportschoolroutine opgebouwd als onderdeel van het kickboksen. M'n routine bestond vooral uit compoundoefeningen, zoals bankdrukken, incline en normaal, pullups, en dips. Apparaten liet ik links liggen.'

Functioneel fit voor werk

En die routine zit er nog steeds in. Op kantoor heeft Tuğrul nu een eigen gym waar hij aan krachttraining en cardio doet, vooral om conditioneel op peil te blijven. 'Ik wil niet opgepompt zijn, dan zitten die spierballen alleen maar in de weg. Functioneel fit zijn is veel handiger voor m'n werk. Oftewel, veel losse gewichten, pull-ups, dips en hardlopen.'

Tuğrul let niet alleen op zijn beweegroutine, maar ook strikt op z'n voeding. 'Al sinds m'n jonge jaren, al voor de health trends van nu, zit frisdrank en snoep niet meer in m'n leefstijl. Ik drink vooral water en kruidenthee, en heel soms een cappuccino
voor de smaak. Daarnaast eet ik heel clean, eigenlijk ouderwets eten. Hierdoor slaap ik heel goed en ben ik mentaal scherp. Niet alleen cruciaal voor m'n werk, maar ook zodat ik me over 30 jaar net zo goed voel.

Smerigste opdracht ooit

En dan is het tijd voor het échte werk. Wat is Tuğrul's smerigste opdracht ooit geweest? 'Dat zijn er een hoop, maar de laatste opdracht komt zeker in aanmerking. Dit was een extreem vervuilde woning waar je door al het afval de voordeur niet kon openen. De wc was verstopt, dus was de bewoner over gegaan op zijn behoefte in de badkuip doen, met bruine muren en een smerige wasbak als gevolg. Heel smerig.' (Mocht je een sterke maag hebben: de beelden kun je hier zien).

Als je de beelden hebt gezien moge het duidelijk zijn dat maar weinig mensen dit zouden aankunnen. Des te opmerkelijker dat Tuğrul eigenlijk niet zo goed tegen viezigheid kan. 'Op een blauwe maandag heb ik MMA gedaan, maar dit vond ik te vies. Ik hou er niet van als vreemde mensen aan me zitten. Echte smetvrees is het niet, maar mensen moeten me gewoon niet aanraken.'

Belangrijkste les

Tot zover de smetvrees. Achter alle smerigheid schuilt veel onzichtbaar leed. En daarin zit ook de belangrijkste les die Tuğrul wil meegeven. 'We moeten beter op elkaar letten. Simpelweg iets meer aankloppen bij elkaar om eenzaamheid te doorprikken. Iets meer ons best doen, onze deuren openen voor mensen die wel contact willen, maar dat niet hebben. Bijvoorbeeld door nare ervaringen met mensen of een trauma in het verleden. Uiteindelijk komen daar mijn verhalen vandaan.'

En die verhalen zijn nu opgeschreven in een boek 'Schoon Genoeg'. 'Dit boek gaat over de verhalen die ik tijdens mijn werk tegenkom en niet op andere wijze kon vertellen. Met dit boek probeer ik je het verhaal van mensen waar je normaal niet om zou geven te vertellen. En jou daardoor te laten raken, zodat je jouw eigen leven kunt beteren door op anderen te letten.'

BESTEL HET BOEK HIER!