The Barefoot Dutchman: 'Mannen, de tijd is daar om je emoties te laten zien'

De voormalig militair Anton Nootenboom liep maar liefst 3000km door Australië, op blote voeten, en verwierf daarmee de titel The Barefoot Dutchman. Waarom ging hij dit avontuur aan? Om maar direct met de deur in huis te vallen: om aandacht te generen voor depressies. 'Om te laten zien dat het oké is om daar over te praten en wat we er aan kunnen doen,' aldus de avonturier. Zijn geleerde lessen? Die lees je hieronder.

Uit een diepe put gewandeld

Aan veel uitdagingen gaan gebeurtenissen vooraf. Zo ook bij Anton. Z'n relatie liep (pun intended) op de klippen, zijn werk in de bouw vond hij uitzichtloos en ook ervoer hij regelmatig paniekaanvallen. 'Ik was een gitzwart wolkje in m'n vriendengroep. Nergens kan ik van genieten. Normaal genoot ik enorm van een zonsondergang, maar nu voelde ik daar niks meer bij,' aldus Anton.

En die gevoelens waren het begin van een intense uitdaging. Anton: 'Ik wilde doen waar ik gelukkig van word: reizen. Dat merkte ik al tijdens mijn tijd bij defensie. Mijn intentie was te reizen tot ik mij ergens thuis zou voelen, maar ik bleek in een keer de juiste gok te hebben genomen: Australië. Een land met een 'n prachtige zee als achtertuin waar je kunt snorkelen en surfen.'

Tempo van het leven

De uitdaging die Anton zichzelf oplegde was een wandeling van maar liefst 3000km. En dan vraag je je natuurlijk af: hoe snel ga je daarover doen? 'Die vraag werd me vaak gesteld, en ik dacht er veel over na. Als ik een berekening maakte kwam ik op 5km per uur, 5uur per dag, dus 25km per dag. Oftewel: 4 maanden. Maar dat schepte direct weer een doel, een verwachting. Terwijl het juist om mijn tempo gaat, net als met het leven. Dit liet ik los, en heb er uiteindelijk 5 maanden over gedaan.'

De extreme wandeling ging van Cairns naar Sydney: 3019km. Een tocht die momenteel op akkoord wacht van The Guinness World Records wacht als langste wandeling op blote voeten.'Het voelde alsof de duivel de weg had gemaakt, haha. Alsof je 8u per dag over legoblokjes liep. Maar bij defensie zeiden we altijd: "Als je denkt dat je niet meer kan zit je pas op 10% van je kunnen". Je kan altijd meer dan je denkt, en dat is gebleken,' aldus the Barefoot Dutchman.

Blote voeten, meer connectie

Ruim 3000km lopen is al niet mis, maar waarom zou je dit op blote voeten doen? 'Om aandacht te vragen voor depressies. En mooie bijkomstigheid: je voelt je direct gelukkiger als je op blote voeten loopt. De natuurlijkere houding is een stuk gezonder voor je. Schoenen zijn de slechtste uitvinding ooit, haha. Ik heb daarom ook flink ruime schoenen gekocht voor de momenten in de stad, krijg 't er anders benauwd van.'

En wat betekende deze wandeling voor de depressie waar Anton onder leed? 'Ik voel me on top of the world, al heb je altijd pieken en dalen. Vooral ademhalingsoefeningen en meditatie helpen mij enorm om tot rust te komen. Mij is ook opgevallen dat veel mensen hoog in hun ademhaling zitten, een teken van stress. Ze ademen door hun mond en niet door hun neus. Terwijl je neus is ervoor ontworpen is om door adem te halen.'

Mannen huilen niet, of wel?

Daarnaast leerde Anton omgaan met zijn emoties. Want mannen en emoties, dat klinkt nog steeds als een tegenstrijdigheid. 'Vrouwen mogen emoties hebben, en mannen niet,' aldus the Barefoot Dutchman. 'Ook vanuit defensie en de bouw zat ik in een masculiene omgeving met weinig ruimte voor emoties. En nu is het tijd om dat stigma te doorbreken. Het is geen zwakte maar moedig om je uit te spreken, een heldendaad die de kracht heeft een leven te redden. Het wordt dat wij, mannen, gewoon onze emoties tonen. Opkroppen is nooit goed. Nu app ik soms gewoon wat ik voel. Dan word ik wakker, app ik een vriend 'hou van je man' en dat voelt gewoon goed.'

Staat er nog een nieuw doel op de agenda? 'Nooit meer die 3000km, haha. Maar er staat wel een reis naar de noord én zuidpool op de planning om daar dan een halve marathon te rennen op blote voeten. Deze uitdaging gaat voornamelijk om de reis naar de polen toe, door geen fossiele brandstoffen te gebruiken, en dus uiteindelijk op de polen ook letterlijk geen ‘voetprint’ achter te laten.'

Benieuwd naar Anton's gehele avontuur? Scoor dan het boek The Barefoot Dutchman.