Van liever dood naar wereldkampioen powerliften: ‘Pijn is een grote motivator’

'Soms zijn de zwaarste dingen die we dragen niet onze gewichten, maar onze gevoelens.' Het is een meme die enigszins onschuldig rondwaart in de fitnesswereld. Echter schuilt achter het internet de harde realiteit van de echte wereld. Niemand minder dan Calle Johansson, wereldkampioen powerliften, is daar het levende bewijs van. Voor de fitness-sport zijn leven zin gaf, dacht hij er vaak over na dat leven te beëindigen: ‘Ik zat op een hele duistere plek.’

Met een bescheiden 74 kilogram aan lichaamsgewicht, zou je niet direct verwachten dat Johansson de wereldtitel binnensleepte op de World Classic Championships door een deadlift van 328 kg van de grond te hengelen. Daarbij squat hij zeker 260 kg en drukt hij 190.000 grammen van zijn ribbenkast af. Alhoewel hij de immense kracht bezit om de zwaarste stangen te liften, bezweek de Zweed enkele jaren eerder bijna onder een gewichtsloze last: het leven zelf.

Depressie, angstaanvallen en zelfmoordneigingen

De krachtpatser vertelt tegenover de Zweedse televisie dat hij van veel dieper komt dan de stang bij een simpele deadlift. Een kleine vijf jaar geleden was hij gekluisterd aan zijn bed. Hij vond niks aan school, en het leven ook niet. ‘Toen ik opgroeide heb ik het heel moeilijk gehad. Depressies, periodes van angst en paniekaanvallen, zelfpijniging en suïcidale
gedachten. Voor een lange tijd wilde ik helemaal niet leven.’

Nadat hij geïnspireerd wordt door een live powerliftoptreden, maakt hij zelf kennis met de sport. ‘Het werd een anker in het moeras van mentale gezondheid waar ik inzat. Ik had eindelijk een focuspunt in mijn leven dat me vooruit kon stuwen. Powerliften was mijn levensdoel geworden.’ Calle, Carl genoemd door Engelstalige media, blijkt een ware belofte in de sport. Als 21-jarige (geboren in 2000) wint hij brons op de World Junior Classic Championships. Hij squat, bankdrukt en deadlift hij respectievelijk 242,5; 162,5; en 297,5 kilogram. Dat brengt zijn totaal op liefst 717,5 getilde kilo’s, maar hij is nog niet klaar.

Prijs na prijs

Een jaar later, in dezelfde competitie, verbetert hij zijn squat met 7,5 kg, zijn bench press met 5 kg en zijn deadlift met 2,5 kg. Het is genoeg om de gouden medaille te ontvangen. Desondanks weet Calle dat zijn cijfers omhoog moeten, wil hij drievoudig wereldkampioen en de twaalf jaar oudere, Amerikaanse Taylor Atwood in 2023 verslaan op de World Classic Championships. Gestuurd door zijn vroegere pijn, van wie hij zelf zegt dat het ‘een grote motivator is’, traint hij zich suf. En met resultaat.

Tijdens het laatste toernooi manifesteert Johansson zich als de te kloppen man voor toekomstige powerliftevenementen. Zijn squat vliegt nog eens 17,5 kg omhoog. Hij verbetert zijn benchpress met 20 kg extra op de stang en uiteindelijk volgt de kers op de taart: de deadlift van 328 kilogram; een wereldrecord in zijn gewichtsklasse. Ook het getilde totaal van 778 kilo is ‘een wereldrecord voor een open deadlift en een junior deadlift’, meldt de International Powerlifting Federation. Want zelfs met deze duizelingwekkende cijfers, telt hij met zijn 23 jaar nog altijd als een ‘junior’ atleet.

Daarmee is hij een ware inspiratie voor iedereen, inclusief zichzelf. Dat je alles kunt bereiken, als je er maar voor werkt, is slechts een conclusie die te kort door de bocht is. Johanssons verhaal bewijst dat niet iedereen past in de mal van de samenleving. Calle is een motivatie voor iedere laatbloeier die op school niet vindt waar hij of zij voor gemaakt is. Ooit, al is het later dan de meerderheid, komt iedereen zijn doel tegen. En wordt duidelijk waar het leven om draait. ‘Ik kon eindelijk bewijzen aan de zeventienjarige ik, die zichzelf zo lang gehaat heeft, dat hij de sterkste man ter wereld kan worden’, besluit de Zweedse atleet.