Duco Krijvenaar haalt finish Kamp van Koningsbrugge: 'Blijkbaar heb ik een motortje dat elke keer weer aangaat'

Duco Krijvenaar is drie keer Nederlands kampioen judo geweest en zit nu midden in zijn studie geneeskunde. Samen met medecursist Nick Keijser haalt hij de finish van Kamp van Koningsbrugge. Zijn motivatie om mee te doen? 'Ik ben iemand die heel graag een doel heeft om naartoe te werken, zeker op sportief gebied.' Zijn doel heeft Duco zeker behaald, wat heeft hij ervan geleerd?

Uitdaging

'Ik had een rustig jaar qua studie en ik had eigenlijk al heel lang geen sportieve uitdaging meer gehad', vertelt Duco. Judo doet hij op het moment meer hobbymatig. 'Ik vond het zo vet om bij voorgaande seizoenen van Kamp van Koningsbrugge te zien dat deelnemers fysiek uitgedaagd werden, maar ook een mentale groei doormaakten. Toen een huisgenootje me stuurde dat de inschrijvingen van Kamp open waren, heb ik direct gekeken of dit matchte met data. Ik wilde dit zo graag doen!'

Voorbereiding

Ter voorbereiding heeft Duco vooral gewerkt aan zijn conditie. 'Op de belastbaarheidsdag word je getest op verschillende elementen. Zo moest je 2800 meter kunnen rennen in twaalf minuten, dít werd mijn grootste uitdaging. Toen ik deze had behaald, heb ik een strak schema aangehouden voor mezelf: één keer per week een duurloop van vijftien kilometer, een intervaltraining, full body krachttraining en zwemtrainingen. Ook ging ik marsen, samen met mijn moeder. Rugzak op en dertig kilometer lopen.'

Student

Maar hoe combineert een jonge student zo'n trainingsschema met zijn studentenleven? 'Qua training viel dit prima te combineren, want het was zomervakantie. Maar ja, je bent inderdaad student. Op een gegeven moment stond ik drie à vier keer per week nuchter op een borrel. Mensen kregen vraagtekens, dus ik verzon verschillende smoesjes: ik was aan het trainen voor een triatlon, een wedstrijd in Duitsland óf ik trainde voor Defensie Academie.

'In je koppie'

Naast de zware fysieke ontberingen tijdens Kamp van Koningsbrugge, krijgt Duco een aantal keren te horen dat hij niet 'in z'n koppie' moest gaan zitten. ‘De grootste strijd voerde ik in mijn bovenkamer. Op het moment dat ik mijn leed deel met andere mensen, zwakt het vaak wat af, maar op sommige momenten stond ik er alleen voor. Op deze momenten bleef dat leed maar door mijn hoofd spoken, en maakte ik dat veel groter.' Dingen als: 'Wat ik nu aan het doen ben is zo onredelijk' en 'Ik ben al zó lang bezig' passeerden bij Duco de revue. 'Ik vond het moeilijk om dit om te draaien en 'uit m'n koppie' te komen. Toch vond ik opgeven nóg moeilijker. Het kost mij meer moeite om te zeggen dat ik ermee kap, dan dat ik nog even doorzet. Ik wilde vroeger tijdens judotrainingen ook nooit opgeven, dus dit zal toch een stukje winnaarsmentaliteit zijn vanuit de topsport: dingen goed willen doen en de drang om alles af te maken waar je aan begint.'

Cirkel van invloed

En afmaken waar hij aan begint, dat heeft Duco gedaan. 'Ik heb de opstapeling aangekund: het slaaptekort, onvoldoende eten, constant blijven presteren en elke keer jezelf weer weten te motiveren. Blijkbaar heb ik een motortje dat elke keer weer aangaat.' En dat is precies wat Duco van dit avontuur heeft geleerd. 'Op het moment dat ik er helemaal doorheen zat tijdens de kliffenmars, vertelde commando Henrico mij dat ik me op mijn eigen prestaties moet focussen. Hij noemde de cirkel van invloed. Dit houdt in dat je je niet druk moet maken om dingen waar je toch niets aan kunt doen. Je zult nooit grip krijgen op je omgeving, alleen op hoe je er zelf instaat. Maak je druk om de dingen waar je wél invloed op hebt — en ik ben de enige die invloed heeft op dat motortje van mij.'

Biertje

Na de afmatting denkt Duco dat hij klaar is en slaat twee biertjes achterover, niet wetende dat hij de allerlaatste beproeving nog moet doorstaan. 'Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat we nog zó ver moesten rennen. Bij elke stap voelde het alsof ik in de punaises ging staan, mijn voeten konden gewoon niet meer. Toch heb ik de knop weer om weten te zetten en heb ik Kamp van Koningsbrugge tot een goed einde gebracht.' Of hij spijt heeft gehad van die biertjes? 'Absoluut nul spijt. Had mij maar een derde gegeven. Dat waren de lekkerste biertjes die ik ooit gedronken heb. En als je student bent, voel je niet zoveel van twee biertjes, hoor!'