Hoe wordt deze fout nog steeds gemaakt op de loopband?
Houd je vast... dit gaat even binnenkomen.
© Getty Images - Steve Prezant
Ah, de loopband. Vast niet je favoriete apparaat in de sportschool. Toch wordt het nog altijd veel gebruikt. Je moet immers wel je stappen halen nadat je met de auto naar de sportschool bent gereden. Sterker nog, je doet extra hard je best en gooit het hellingspercentage flink omhoog. Zo laat je niet alleen het vlakke Nederlandse landschap voor even achter je, ook je overtollige calorieën blijven na je wandeling als de broodkruimels van Hans en Grietje achter in de sportschool. Tenminste, als je niet steeds de volgende fout maakt.
Hardloophelling
De incline loopband biedt ons vele voordelen. Het verhoogt de hartslag meer dan een vlakke wandeling, vraagt meer werk van de core, achterste keten en beenspieren en is een goede stimulans voor de kniegewrichten en hun gezondheid. Tot slot verbrand je er meer calorieën mee dan met horizontale stappen. En dat zonder dat je keer op keer de Hollandse dijken weer af moet lopen om de weg omhoog opnieuw in te slaan. Prachtige winst, en zo simpel behaald. Zo lang je je tenminste níét vasthoudt.
Incline cliffhangen
Het is een tenenkrommend beeld. De treadmil die zich ter hemel richt. Een flinke klim, zou je denken, maar de persoon die er gebruik van maakt loopt kaarsrecht. Huh? Doet deze wandelaar aan twee setjes zwaartekracht opheffen? Maar nee, het blijken de twee gestrekte armen te zijn die deze ogenschijnlijke bergbeklimming omtovert tot een sessie cliffhangen. Waard om je over op te winden? Misschien. Het is op z’n minst onbegrijpelijk.
Je vasthouden tijdens een incline wandeling is als bankdrukken terwijl je spotter rows doet met jouw stang, een elektrische auto rijden en klagen over benzineprijzen, squatten terwijl je het gewicht laat hangen . Tenzij je je vingers en gripkracht traint, je achterste schouderspieren en romboïdespieren wil stretchen, of incline wil wandelen met buitengewoon extreme hoogtevrees, is er geen reden om de handvatten vast te houden en wél de helling op maximaal te zetten.
Zijn er redenen om jezelf wél vast te houden?
Deze veelgemaakte fout komt zo vaak voor, dat er minstens twee onderzoeken naar zijn verricht. Buurke et al. van onze eigen Universiteit van Groningen vonden uit dat het vasthouden het ‘leervermogen van locomotieve (lopen, rennen, etc.) bewegingen vermindert’. Ander onderzoek keek juist naar de metabole belasting, één van de belangrijke voordelen en redenen om incline te wandelen. Daaruit bleek dat de ‘metabole kost’ wanneer het vasthouden ‘een achterover leunend postuur initieert’ significant afneemt. Wanneer er werd vastgehouden, terwijl het lichaam zich nog steeds afstemde op de helling, was deze afname verwaarloosbaar.
Is er dan echt geen reden? Simpel: nee. Er is geen onderzoek nodig om te onderschrijven dat je ook je beenspieren minder gebruikt wanneer je de helling opheft door je vast te houden en achterover te leunen. Nog meer redenen nodig? Dan kun je net zo goed vlak lopen. Maar, omdat gewoontes niet zomaar afgeleerd zijn, hebben we hier een mooie manier om het vasthouden aan een incline loopband optimaal in te zetten.
De incline interval
Zoals beschreven, is vasthouden en achter leunen tijdens een incline wandeling hetzelfde als een vlakke wandeling. Kortom: het is rust. Dat betekent dat je het vasthouden alsnog heel nuttig kunt inzetten, als welverdiende pauze. Dit ga je doen:
- Zet de loopband op de hoogste helling.
- Loop, zonder je vast te houden, 60 tot 90 seconden lang.
- Denk eraan, dit is een ‘klim’, geen doodgewone wandeling.
- Als de tijd om is: grijp de hendels vast en leun achterover, maar blijf doorlopen.
- Doe dit 20-30 seconden.
- Herhaal dit proces 5 tot 10 keer.
Op deze manier verander je jouw incline wandeling in een echte cardio workout. En die handen op dat apparaat, aan die gewoonte kun je je nog even ‘vasthouden’. Veel plezier!