Harrie Lavreysen: de lichtflits uit Luykgestel
Hij is twaalf keer Europees kampioen, zestien keer wereldkampioen, vijf keer Olympisch kampioen, uitgeroepen tot Sportman van het Jaar 2024 én Men's Health covermodel.
© Men's Health NL / Stef Nagel
Door de drie gouden medailles op de Olympische Spelen in Parijs liet baanwielrenner Harrie Lavreysen (27) zien waarom zijn bijnaam ‘Harrie Hattrick’ perfect gekozen is.
En nu staat hij op de cover van Men’s Health. ‘Dat rank ik toch wel tussen de Europese titels en de wereldtitels,’ lacht baanwielrenner Harrie Lavreysen. We zitten in de kleedkamer van het AFAS Theater in Leusden, waar hij diezelfde avond nog zal spreken tijdens Topsport Community Live. Harrie heeft de shoot net achter de rug. ‘Ik vond het heel leuk! Ik heb al veel shoots gehad, maar nog nooit met ontbloot bovenlichaam’, zegt hij. ‘Ik vond het niet erg om dat te showen, ook al was het even wat onwennig.’ Harrie, 27 lentes jong, komt uit Luyksgestel, een dorpje in Brabant. ‘De Lichtflits uit Luyksgestel’ noemen ze hem ook wel, of ‘Harrie Hattrick’. De term Hattrick wordt gebruikt wanneer een speler in één wedstrijd driemaal scoort. Na zijn twee gouden medailles en eenmaal brons in Tokio, heeft Harrie nu vijf gouden olympische medailles binnengefietst. Daarmee is hij de beste Nederlandse sporter ooit op de Zomerspelen.
Drie keer goud op de Olympische Spelen in Parijs – hoe kijk je hierop terug?
‘Heel goed. Dat was natuurlijk mijn doel, ik wilde minstens een Hattrick neerzetten. Er zat een aantal jaar tussen de Spelen van Tokio en Parijs, dit gaf me de kans er alles aan te doen om in Parijs voor goud te gaan. Ik kijk vooral terug op een heel mooie reis, ik geniet ervan dat mijn doel nu is behaald.’
Hoe ben je ooit begonnen met baanwielrennen?
‘Ik ben oorspronkelijk begonnen met BMX, toen ik zes jaar oud was. Hiervoor ben ik ook naar Papendal verhuisd, het topsportcentrum van Arnhem. Het plan was om topsporter in BMX te worden. Op mijn zestiende kreeg ik echter veel last van schouderblessures: vooral de rechterkant ging heel vaak uit de kom en het is zelfs voorgekomen dat beide schouders tegelijk uit de kom waren na een val. Bij BMX moet je heel veel klappen opvangen. In totaal ben ik vier keer geopereerd aan mijn schouders. Het werd dus tijd om te stoppen met BMX. Nadat ik deze beslissing had genomen, ben ik in dezelfde week nog overgestapt op baanwielrennen. Hierbij val je namelijk minder snel. En als je valt, glijd je over de baan. Ook niet fijn, maar de kans dat je schouders uit de kom raken is minder groot. Omdat ik al bij Papendal trainde, was de overstap makkelijk te realiseren. Ik weet niet hoe ik anders in aanraking zou zijn gekomen met baanwielrennen, omdat dit – zeker voor jongeren – geen gebruikelijke sport is. Het was dus een gedwongen overstap, waar ik nu heel blij mee ben. Het heeft goed uitgepakt.’
Wanneer wist je dat je er goed in was?
‘De eerste twee jaar had ik het lastig, je begint natuurlijk aan een compleet nieuwe sport. In 2017 mocht ik voor het eerst mee naar het WK. Ik had toen eigenlijk nog geen idee wat ik aan het doen was, de meeste rondes kwam ik met een beetje geluk door. Ik kon wel hard fietsen, maar ik had nog helemaal geen tactiek. Toch deed ik het blijkbaar goed, want ik won meteen twee keer zilver. Toen besefte ik dat dit weleens iets kon worden. Vanaf dat moment werd de druk meteen opgevoerd...'
Meer lezen? Haal Men's Health nu in huis!
Of
Neem een abonnement met 31% korting