Sterke spreker: vermijd deze drogredenen in jouw beredenering
Woorden wegen ook wat, trainen dus!
© Getty Images - Maskot
Je traint je armen voor meer kracht. Maar hoe zit het met je kaakspieren? Of je nu een discussie wilt winnen, door desinformatie heen wil prikken, of niks verkeerds wilt zeggen om je partner nóg bozer te maken, drogredenen maken je argumenten bij voorbaat zwak.
De man staat bekend als een logisch en praktisch wezen. Filosofische voorgangers als Plato, Aristotoles en Socrates waren meesters van het debat. Maar, genuanceerd en nauwkeurig uit je woorden komen is niet altijd even makkelijk. Vooral wanneer de emoties hoog oplopen, je in een hoek wordt gedreven, of de ander ontzettend overtuigend overkomt. Dan is het in ieder geval goed om te weten waar je op moet letten, zoals op deze veel voorkomende drogredenen.
Deze drogredenen zijn er
Ad hominem
Eén van de bekendste van het stel is het ad hominem argument, ofwel: op de man spelen. Hierbij wordt een argument van de één ontkracht door een persoonlijke aanval. Zoals dat je bijvoorbeeld in de digitale fitnesswereld geen kritiek mag geven op iemands manier van trainen, omdat je minder gespierd bent dan diegene.
Overhaaste generalisatie
Hierbij wordt een conclusie getrokken op basis van zeer minimaal bewijs. Vaak wordt hier een persoonlijke anekdote aangehaald. Zo kan het droevige nieuws dat Ronny Coleman zijn rug permanent beschadigde gebruikt worden om aan te geven dat zwaar trainen ‘slecht is voor je lichaam’.
Rode haring
Wanneer je echt een rode haring ziet, zul je alles vergeten en al je aandacht daarop vestigen. Deze drogreden functioneert op eenzelfde manier, wanneer het directe antwoord op een vraag wordt ontweken door afleidende bewering. Zoals je sportmaatje die over zijn squat PR begint als je vraagt hoe het cutten gaat (hij is nog steeds aan het bulken).
Cirkelredenering
Iemand in een cirkelredenering gaat ervan uit dat hij of zij gelijk heeft. Dat bewijzen ze niet, maar ze herhalen het. ‘We móéten vandaag benen trainen.’ ‘Waarom?’ ‘Omdat het legday is.’ Er komen vast andere opties als ze hun eigen drogredenen doorzien, hoop je.
Gladde helling
Deze pessimistische redenering gaat ervan uit dat één gebeurtenis een negatieve kettingreactie veroorzaakt, terwijl dat helemaal niet zeker is. Dus je hoeft je cardiotraining niet meer over te slaan omdat je misschien geblesseerd raakt, je benen vervolgens twee maanden niet kan trainen en je gym crush verliefd wordt op je denkbeeldige aartsvijand die jou niet eens kent.
Vals dilemma
Hiermee probeert iemand je blik te vernauwen door een dilemma. Daarbij krijg je twee opties, en worden eventuele tweede of derde opties verzwegen. Je denkt nu aan je trainingspartner die vroeg of je ‘borst, of rug’ wilde trainen om legday waar te ontlopen, of niet?
Strawman argument
In het Nederlands ook wel de stropopredenering. Wanneer iemand jouw mening volledig anders formuleert waardoor het op voorhand al belachelijk klinkt. Oh, jij vindt cardio minder belangrijk dan krachttraining? Je traint zeker alleen uit ijdelheid, in plaats van voor algehele gezondheid.
Fout beroep op autoriteit
Dit wordt het meest gedaan met de bodybuilders van weleer. Ja, Arnold Schwarzenegger was een fenomenale bodybuilder, maar je hoeft echt niet je spieren iedere training te shockeren om ze te laten groeien. ‘Want dat deed Arnold ook’ is sowieso geen argument om je gehele training omheen te bouwen.
Fout beroep op eigenschap
Bij deze drogreden trekt iemand een conclusie zonder duidelijk verband. Zo kan iemand misschien zeggen dat je niet hard traint omdat je veel op je telefoon zit. Beide beweringen kunnen waar zijn, maar de één heeft weinig te maken met het ander.
Misplaatste anekdote
De bekendste versie hiervan is iemand die probeert goed te praten dat hij of zij rookt. ‘Ach, mijn oma rookte ook en werd zonder problemen 97 jaar. Dus hoe slecht kan roken nou zijn?’ Dit gaat tegen al het wetenschappelijke bewijs naar het onderwerp in, op basis van een persoonlijke ervaring.
Ontwijken van de bewijslast
Dit gebeurt vaak op sociale media, wanneer mensen hun boodschap ergens doorheen willen drammen. Ze doen een beweging – ‘Suiker maakt je dik’ – en in plaats van bewijs aan te leveren, leggen ze die last bij jou neer: ‘Bewijs maar dat het niet zo is’. De bewijslast ligt altijd bij degene die de bewering maakt.
Train je mond als een spier
Je verbale krachten zijn net als spieren te trainen. Wanneer jij andermans – maar zeker ook je eigen – woorden weegt en controleert op deze drogredenen, train je de kunst van het argumenteren. Je hoeft een discussie niet altijd te winnen, maar door drogredenen te herkennen en dit te trainen, weet je zeker dat het nooit tot een misplaatste conclusie zal leiden.