Starend naar je scherm twijfel je voor de derde keer in twee weken om een pot pre-workout te kopen. Als je de video’s en recensies op internet mag geloven, is het een heus godswonder binnen de sportsupplementen. Omschrijvingen als ‘explosieve kracht’ en ‘extreme spierpomp’ klinken als muziek in je oren.

Bij het lezen van de ingrediëntenlijst waan je je heel even een scheikundeleraar. Je ziet woorden als Peak ATP, L-Taurine, L-Arginine AKG, TeaCor, ribose en Beta Alanine. 'Geen flauw idee wat het is of wat het doet, maar het zal wel goed zijn,' denk je bij jezelf. 'Gelukkig wel zonder suiker en aspartaam!' Nice, want je gezondheid wil ook wat.

Dus daar ga je dan. Je sleept de pot met de mooiste verpakking naar je online winkelmand en hoopt op het beste. Later die week wordt er aangebeld en ren je als een kind tijdens kerst naar de voordeur.

Je eerste scoop pre-workout

Allereerst lees je aandachtig de gebruiksaanwijzing, kijk je op de klok hoe lang je hebt voordat het inwerkt en gooi je een zorgvuldig afgewogen scoop in je shaker. In één slok werk je het neonkleurige goedje – dat vreemd genoeg naar zure matten smaakt - achterover en race je naar je sportschool.

Onderweg merk je dat je steeds sneller fietst, dat je muziek steeds harder klinkt en dat je hele lichaam tintelt. Je hoopt dat dit erbij hoort en vooral ook dat het niet erger wordt.

Een paar minuten later kom je hijgend bij de sportschool aan en zie je een bekende. Met enige tegenzin zeg je hallo, waarna er een gesprek tot stand komt. Plotseling merk je dat normaal antwoord geven lastig is, en dat je in je hoofd zo snel mogelijk naar safe zone (lees: krachthonk) wilt. Je tintelingen zijn inmiddels jeuk geworden en je hebt de tunnelfocus van een Ritalin-verslaafde. Weinig subtiel kap je het gesprek af (voordat je pre-workout is uitgewerkt) en loop je rechtstreeks naar de bench press.

Je begint met warming-up sets en merkt meteen dat alles vandaag opvallend makkelijk gaat - desondanks gaat je hart wel tekeer als een bezetene. De jeuk begint gelukkig weg te trekken en er komt nog meer focus voor in de plaats. Het enige waar je nog aan kunt denken is liften, liften en nog meer liften. Je favoriete tracks lijken ondertussen rechtstreeks je hersenen in te pompen en het volume gaat steeds harder.

Ineens begrijp je leuzen als 'Breek de tent af!' en 'Schijven door het dak!' want dat is precies wat je aan het doen bent. Misschien is het je pre-workout, misschien is het een placebo, maar hoe dan ook: het werkt!

Terwijl je voor de derde keer in 20 minuten je waterflesje vult, vang je in de spiegel een glimp op van je borstpartij. Je lijkt vandaag nóg meer opgepompt dan normaal en je ziet zelfs de aderen in je voorhoofd kloppen. Ja, heftig spul is het wel. Godzijdank heb je 'slechts' de aanbevolen dosis genomen.

preview for Fabels en feiten over creatine

Daar komt de crash

Na iets te veel sets, zweet en 60 intensieve minuten, is je workout ten einde. De tijd vloog voorbij, maar de tent is nog steeds niet afgebroken - jij daarentegen wel. Sloffend kom je thuis en plof je op de bank neer. Het voelt een beetje alsof je 60 minuten lang sex hebt gehad: je bent even voldaan en gesloopt, alleen klopte het bloed op andere plekken. Je snakt ondertussen naar water en je humeur is nog negatiever dan je banksaldo.

‘Dus dit is de crash waar iedereen het over heeft!’ denk je bij jezelf.

Na een hele fikse maaltijd ga je richting bed. Helaas is die 400mg cafeïne nog volop actief en is slapen na pre-workout lastiger dan tijdens een benauwde zomernacht. Volgende keer toch maar iets eerder nemen. Hoe bizar je ervaring ook was, de volgende dag gebruik je het weer en de dag daarna ook. Na twee weken is dat zuinig afgewogen schepje inmiddels verdubbeld; maar is de werking helaas gehalveerd. Je weet niet eens meer hoe het is om zonder tintelingen te trainen en je hebt maar een grotere koptelefoon gekocht, zodat minder mensen tegen je praten.

Na een krappe maand begint je - ooit zo rijkelijk gevulde - pot leeg te raken. Je maakt hem daarom op met een laatste, driedubbele dosis. Enerzijds baal je, anderzijds ben je ook een klein beetje opgelucht dat het voorbij is. Je muziek klinkt weer als vanouds, je kunt weer normaal met mensen praten en je hartslag zit eindelijk weer onder de 150.

Een maand later ben je alle nadelen alweer vergeten en staar je wederom twijfelend naar je scherm. ‘Volgens mij heb ik weer een plateau bereikt,’ maak je jezelf wijs.

‘Vooruit, nog eentje dan.’

Volg je Men's Health al op Facebook en Instagram?