Dat mensen stiekem in het zwembad plassen, is algemeen bekend. Maar dat de urine van je medezwemmers voor rode ogen na het zwemmen zorgen, is wel even slikken.
En wij maar denken dat chloor de oorzaak is van die rode ogen. ‘Integendeel’, zegt Michael J. Beach, van de Amerikaanse Center for Disease Control. Volgens Beach is het juist het chemisch stofje wat eruit voortkomt, dat voor de geïrriteerde ogen en een sterke chloorlucht zorgt. Trichlooramine ontstaat echter pas als chloor in aanraking komt met de ‘organische deeltjes in het water.’ Of minder subtiel gezegd: urine, zweet, open wonden en andere stoffen afkomstig uit ons lichaam. En het hoesten na het zwemmen? Dit komt ook door de samensmelting van chloor en al het ‘lekkers’ uit ons lichaam.
Voordat je woedend een ‘zwemplasser’ bij de kraag vat, ook als er niet wordt geplast, bevat een zwembad vaak ziektekiemen. Dat komt doordat deze bacteriën zich ook óp je lichaam bevinden. Het is daarom aan te raden om niet alleen na het trekken van een baantje, maar ook vooraf de douche in te springen.
Sla jij het zwembad voortaan liever over na deze, subtiel gezegd: ‘niet zo frisse’ ontdekking? Volgens Beach moeten we ons juist niet laten afschrikken door dit verontrustend feit. ‘We vinden zwemmen een fantastische activiteit. En zo willen we het ook houden’, zegt hij.
Zolang jij fris en schoon het zwembad ingaat (hopende dat andere zwemmers dit ook doen), kun jij prima je baantjes trekken.
Bron: Womenshealthmag.nl
