Door Henry Schut
Maxim en ik zien licht aan het einde van de tunnel. Of nou ja, eigenlijk is dat niet de juiste omschrijving. Dat zou namelijk kunnen betekenen dat we ons in een zwart gat bevinden, en dat we gebukt gaan onder deze challenge. Niets is minder waar.
De afgelopen weken zeggen we juist steeds tegen elkaar dat het heerlijk is zo vaak en zo hard te trainen. Pijn is fijn. Vijf, zes of zelfs zeven dagen per week trainen is heel normaal geworden.
Waarom ik de laatste weken zoveel meer van het hele proces geniet, weet ik niet precies. Het afzien. Het strakke regime. Het secure eetpatroon. Het regelmatige leefritme. In de basis klinkt het niet als een feest. In praktijk is het dat ook niet constant - laten we het ook vooral niet mooier maken dan het is – maar toch geeft het vaak een euforisch gevoel.
Misschien komt het doordat m'n lichaam meer en meer gewend raakt aan het moeten leveren van prestaties. M'n personal trainer @ptSven bevestigt dat. M'n lichaam raakt gewend aan deze lifestyle. Dat betekent overigens niet dat het lichaam lui wordt en opnieuw geprikkeld moet worden. Juist niet.
Met de trainingen die ik doe (vijf dagen per week fullbody-schema en een 6e en soms 7e zelfbedachte training) reageert iedere spiergroep steeds geïsoleerder op de trainingen. Oftewel: de beenoefening kostte voorheen ook veel energie in de rest van het lijf, bij de schouderoefening stonden ook andere delen van het lijf strak. Nu reageert en werkt het juiste deel van het lichaam. En dat maakt de trainingen nog nuttiger. En daardoor boek ik nu grotere vooruitgang en voel ik me nog fitter.
Vorige week was ik met een vriend in Stockholm voor een minivakantie, waarbij we ook naar de Europa League Finale van Ajax tegen Manchester United waren. Weet iemand trouwens of die finale al begonnen is? De stad is een aanrader op zich. En als fanatiek fitnesser kom je er niks tekort. Zweden houdt van gezond leven! Water drinken doe je overal in de horeca gratis. Ook in het voetbalstadion (lichtpuntje tijdens de finale!). En zelfs in de kleinste kiosk of bij het benzinestation vind je er nog schappen met allerlei eiwitproducten en écht gezonde repen. En naar een goede gym hoefde ik ook niet lang te zoeken.
Stockholm was een perfecte graadmeter voor mijn fanatisme en toewijding in deze challenge. Ik kan alleen maar zeggen: het virus heeft me in haar macht. Ik heb deze drie dagen in Stockholm drie keer hard getraind volgens Svens schema. En ik had alle mogelijke etenswaren mee in m'n koffer, zodat ik me daarmee al voor 95% kon houden aan het voedingsplan. In de koffer, die nog net voldeed aan het maximale gewicht zaten bakjes met broccoli, rijst, zoete aardappel, kip en zalm, verpakt in een mega diepvriesverpakking die ik laatst kreeg bij een online bestelling van diepvriesproducten. En verder; kwark, bananen, amandelen, walnoten, bosbessen, havermout, speltbrood, 100% pindakaas en 100% vruchtenjam. Eh... ja, ik weet natuurlijk dat dat allemaal ook in Stockholm verkrijgbaar is. Maar ik nam liever het zekere voor het onzekere!
Behalve van de vier meegenomen, cleane maaltijden per dag, heb ik in Stockholm ook echt wel culinair genoten bij koffietentjes en restaurants. Een enorme aanrader is het vlees bij restaurant Köttmästarn in het centrum van de stad. Ossenhaas, biefstuk en entrecote in alle soorten en maten. En vooral belachelijk lekker! Guilty pleasures; Zweedse gehakballetjes en het typisch Zweedse broodje ei met kaviaar uit een tube. Deze kaviaar is overigens alleen verkrijgbaar in Zweden en niet te verwarren met de kaviaar die wij kennen.
Tot slot nog een paar foto's van het spannendste moment van de afgelopen weken; een fotomoment in zwembroek, tijdens een clinic gegeven door Olympisch kampioene Femke Heemskerk en oud topzwemmer Johan Kenkhuis. Dat was toch een beetje zweten vooraf omdat ik tijdens de fitness challenge nog door niemand anders dan mezelf (in de badkamer) gefotografeerd ben met ontbloot bovenlijf. Het liefst maakte ik eerst de challenge helemaal af voordat ik laat zien wat de resultaten zijn van het harde trainen. Maar een clinic door deze twee Olympische helden kon ik echt niet afslaan.
[Tekst loopt door onder foto]
Even ter vergelijking: zo begon Henry >>
En nog spannender werd het omdat de clinic verder gevuld was met alleen maar toppers in de sport. Mensen die stuk voor stuk weten hoe het écht is als je leven daadwerkelijk decennia lang in het teken staat van topfit zijn en blijven. Onder andere Mark Tuitert (Olympisch kampioen), Edith Bosch (wereldkampioen, Olympisch zilver), Henk Grol (meervoudig Europees kampioen en Olympisch medaillewinnaar), Kim Lammers (Olympisch en wereldkampioen). Met al die helden mocht ik een uurtje in het zwembad. Laat ik zeggen dat de foto's erger hadden gekund, ook al wil ik nog zoveel meer.
Op naar de laatste maand! Op naar nog meer progressie!
