Je verwacht misschien dat dit artikel clickbait is, waarbij de waarheid verdraaid of verbogen is. Toch kunnen we in dit geval zweren *spuugt tussen twee vingers* dat dit de oprechte waarheid is. Ik heb daadwerkelijk elke avond roomijs gegeten, heb gaandeweg spiermassa opgebouwd en ben ook nog vetmassa verloren. Je vraagt je misschien af waarom en hoe ik dat in hemelsnaam heb gedaan. Nou, dat ga ik je vertellen.

Het roomijsdieet

Allereerst de context: ik ben 25 jaar oud, 1.75m lang en woog toentertijd 79 kilo. Ondertussen sport ik 5 dagen per week, waarvan het merendeel liften is. Als gymrat let ik normaal gesproken goed op wat ik binnenkrijg – ondanks het feit dat ik dol ben op pizza, bier en roomijs. Daarom was mijn idee om te kijken of je met training op kunt boksen tegen een slecht dieet. Met deze vraag in het achterhoofd, at ik 31 dagen lang 500ml ijs per dag – in alle smaken die je kunt bedenken. Dit is wat ik geleerd heb.

Niet ieder ijsje is hetzelfde

Ik vond al snel uit dat er gezonde(re) ijs-alternatieven zijn, die slechts 300 calorieën per bak tellen. Je zou zeggen dat dit perfect was voor mijn experiment, maar het voelde een beetje als valsspelen. Om die reden besloot ik minimaal 3 avonden per week voor de ongezondste varianten te gaan. Dit houdt in: veel suiker, vet en chocola. Op een gegeven moment had ik zelfs ijs van meer dan 1.300 calorieën. Dat waren de betere avonden.

If It Fits Your Macros?

IIFYM, beter bekend als If It Fits Your Macros, is een dieet-strategie die vooral door CrossFitters en powerlifters wordt gehanteerd. Met deze aanpak eet je alles, zolang het maar binnen de toegestane hoeveelheid eiwitten, vetten en koolhydraten past. Dus als bloemkool wilt eten totdat je neervalt, mag dat. En datzelfde geldt ook voor chocoladekoekjes, roomijs, of wat je ook kunt bedenken.

Zelf tel ik geen calorieën en ik weeg ook niet m’n eten. In plaats daarvan let ik simpelweg op wat ik binnenkrijg door het merendeel van de tijd gezond te eten. De overige 10 procent vul ik tijdens het weekend met pizza en bier

Zonder mijn macro’s met precisie te hoeven tellen, kon ik op basis van IIFYM zelf een dieet samenstellen, waarbij roomijs een belangrijk onderdeel was. Het enige wat ik hoefde te doen, was een klein beetje suiker en vet opsparen. De amandelen, mayonaise en avocado verdwenen uit mijn dieet, waardoor alle vet-macro’s weer klopten.

Even ter duidelijkheid: ik ben geen voedingsdeskundige en ik pretendeer ook zeker niet dat het schrappen van gezonde producten in ruil voor roomijs gezond is. Ik wil hiermee alleen aantonen wat de marges van diëten zijn.

Ik trainde niet hard genoeg

Mijn macro's bleven dus grotendeels hetzelfde, en zo ook m'n trainingen. Ik train normaal gesproken met een typisch bodybuilder-schema, waarbij ik drie dagen achtereenvolgens naar de sportschool ga, om daarna 1 dag (actieve) rust te nemen. Tijdens dit experiment was de enige wijziging mijn repschema: ik maakte meer herhalingen met minder gewicht en kortere rustpauzes. Ook heb ik nog 10 minuten HIIT aan m’n schema toegevoegd.

Je kunt tegen een slecht dieet opboksen

Na 30 dagen ijs eten en zweten, testte ik mijn vetpercentage om te zien wat het dieet teweeg had gebracht. Ik kwam tot de conclusie dat mijn gewicht met 3.6 kilo was toegenomen, waarvan 1.5 kilo spiermassa was. In totaal verloor ik maar liefst 2,4 procent vet. Dit lijkt misschien niet zo veel, maar als je bedenkt hoeveel ijs ik heb gegeten, is dat een heus mirakel.

Het meest verrassende vond ik tot echt hoe mijn hersenen zich aanpassen op extreme situaties. Ik was een maand lang bang om aan te komen, waardoor mijn trainingsintensiteit aanzienlijk toenam. Het voelde alsof ik een versnelling omhoog was gegaan, gesponsord door Ben & Jerry’s.

Kortom: was het zwaar? Ja. Ga ik het nog een keer doen? Zeker weten! Volgende maand wordt maand nummer twee en ik ga gewoon door, totdat ik alle smaken achter de kiezen heb.

Volg je Men's Health al op Facebook en Instagram?